Op vakantie in eigen land

Vanaf donderdagochtend had ik eigenlijk vrij, maar mijn hostmom was vroeg naar haar werk en mijn hostdad had een conference call voor zijn werk, dus heb ik het ventje nog één keer naar school gedaan. Daarna even gedoucht, de koffer nog één keer gecheckt en rond half 9 was iedereen het huis uit naar werk en school en kon ik beginnen met rondjes in huis lopen en wachten tot het 9 uur was, de tijd dat de auto van de limoservice (nee dat is niet een limosine, maar een of andere luxe auto) zou komen. Die auto was er gelukkig al te vroeg, dus ik het hele huis afgesloten, alarm erop gedaan, ik was helemaal klaar met 2 koffers in de hand en een tas, doe de garage open...
En daar stond een dikke zwarte Chrysler auto met geblindeerde ramen en een belachelijk knappe chauffeur in pak, mét pak! Ik bleef staan kijken terwijl hij mijn koffers achterin gooide en de deur voor me open deed. Was een prima rit je naar Newark Airport!
Ik had gister al ingecheckt dus hoefde alleen nog even de koffer af te geven, en toen ik aan kwam lopen openden ze net een nieuwe balie daarvoor en ze riepen mij gelijk naar voren. Oke! Toen ik door de controle was, gelijk slippertjes uit t kleine koffertje gehaald, moet toch een beetje reizen in Tosca style! Vervolgens vrolijk over Newark Airport gelopen. Weinig bewegingsruimte en winkeltjes helaas, omdat ze dat vliegveld nou eenmaal zo ingedeeld hebben. Had gelukkig ook mijn laptop bij, dus aan de gate een heel stuk Les Miserables zitten kijken, pizza gegeten als, ik denk, ontbijt rond een uur of 12. Vlucht had half uurtje vertraging, maar toen we uiteindelijk het vliegtuig in konden, moesten we alle cabinkoffertjes in de slurf achterlaten, die moesten in het ruim want het vliegtuig was niet gebouwd op koffertjes in de cabin (wie bouwt er nou een vliegtuig waarbij de cabinkoffertjes niet in de cabin passen :S) en vervolgens vlogen we in 2 uurtjes naar Detroit. Ik mocht bij het raampje zitten (sommige mensen weten hoe belangrijk dat is ;), dus ik kon de bevroren meren en alle sneeuw in Detroit goed zien. Onderweg wel uurtje geslapen, maar werd wakker met vette hoofdpijn.
Toen ik aankwam op Detroit was die hoofdpijn niet meer te harden, dus eerst op zoek gegaan naar een Advil en daarna de massageboer, toen ging het beter en kon ik het vliegveld eens onderzoeken. Dat bleek een vet leuk vliegveld te zijn met een Delta-rood treintje dat op en neer rijdt in de 2 km lange hal, een fontein met springend water, een lange tunnel met lichtjes en muziek, het leek wel een pretpark!
Rond kwart over 8 ben ik de gate maar eens gaan zoeken en daar was bijna niemand: bleek dat bijna iedereen al zat, ruim een half uur van tevoren! Nou ja, ik was blij dat ik als laatste binnen kwam, want hoe minder tijd in dat vliegtuig, hoe beter. Het was namelijk een vliegtuig met 2-4-2 stoelen en ik zat op de middelste van de 4 (knap he). Links een Amerikaan die niet praatte, rechts een Hollander die ook carnaval ging vieren en praatte of sliep (zat ook echt niks tussen, dus was blij dat ie zo veel sliep). Iedereen heeft gelukkig zo'n schermpje voor zn neus, maar he, als dat vast kan lopen, dan moet dat natuurlijk mij alvast na anderhalf uur gebeuren... ALWEER!! (een half jaar geleden,vanaf Schiphol naar Newark deed mijn schempje het ook niet...) Na 4, 5 uur beetje slapen, doezelen, draaien, nog wat slapen, muziek luisteren, was ik het zat en begon ik onrustig te worden. Ik wilde onderhand wel uit dat vliegtuig, het idee dat je over een paar uur familie en vrienden ziet maakt je ook niet geduldiger, iedereen om me heen sliep, ik zit vast in het midden, paniek!! Ik heb de Amerikaan wakker geschopt en ben rondjes gaan lopen door het vliegtuig, totdat de stewardess naar me toe kwam of het wel goed gaat. Tijdje met haar gepraat, ik mocht nog wel een paar rondjes lopen en uiteindelijk mijn laptop gepakt om grey's anatomy te kijken en iets meer dan 7 uur, bijna een uur te vroeg, eindelijk een touchdown!!!
Vervolgens nog wel een half uur taxiën en wachten op een gate, ook al niet te doen als je weet dat mama en Joyce al ergens daar in dar gebouw staan (gelukkig waren die ook vroeg gekomen). Vanaf het moment dat we aan de gate stonden, tot ik bij mama en Joyce was, duurde gelukkig hooguit 10 minuten en daar stonden ze, in carnavalspak, met ballon! Eerst maar eens aan de thee, daarna naar mama thuis. Heel de supermarkt door om boodschappen te doen voor lunch, en dat kost nogal wat tijd, want "HUH, Monique!! Is je dochter thuis uit Amerika???? TOSCA, je bent er!!!" en weer twee schappen verder...
Thuis bij mama lunchen, de hele middag gezellig met Joyce, Lucas, mama, Annemieke, Joke, Axel, Roel en Koen doorgebracht, 's avonds kip tandoori gegeten (en das belangrijk, want kip met saus kennen ze niet in de USA, dus dit menu was al 3 weken geleden aangevraagd...).
Toen was het tijd voor carnavalsactiviteiten! Klein koffertje her-ingepakt en de fiets op de auto geladen en op naar Tim, carnavalspak halen!!! Vervolgens naar Zep thuis om mijn koffertje te brengen en even om te kleden. Even bijgekletst met Gerrit en Duuk (vader en broertje van Zep) en toen op naar Tim. Daar verzamelen met loos en Hertog Jan. Met zijn allen een prima avond gehad in de Gouden Leeuw, ook leuk om allemaal mensen uit Montfoort en omgeving weer te zien, zoals de mensen van de scouting :). Rond 3 uur waren we moe en de Gouden Leeuw ging toch dicht, dus lekker gaan slapen (bij Zep thuis, want bij mama zou zo veel onnodig op en neer fietsen zijn geweest).
De volgende dag heerlijk ontbeten met warme broodejs, waarna we bij Dennis verzamelden om naar Harmelen te gaan. Lucas ging ook gezellig mee! In Harmelen optocht gekeken, in Dezibel (schrijf je dat zo? Geen idee...) gezellig feestje gevierd, shoarma gegeten bij Mariska thuis, even langs Zep thuis, verzamelen bij Dennis thuis en vervolgens weer carnaval vieren, deze keer in de soos. Ook dat was een prachtig feestje. 's Nachts (vroeg in de morgen) nog even wat van Zeps beroemde eiersalade geproefd met wat toastjes en daarna lekker gaan slapen.

Zondagochtend de rest van de eiersalade maar op gemaakt en naar Tim gegaan voor een tweede ontbijtje met Michelles appelcake en Hertog Jan, en een heleboel gezelligheid. Ook hier sloot Lucas weer gezellig aan. Na een tijdje optocht kijken bij Tim thuis (jawel, die komt gewoon bij Tim thuis langs), zijn we naar de plaats gelopen en daar sloot mama ook nog aan, extra gezellig!! Toen de optocht een tijdje afgelopen was, op naar het volgende onderdeel van de carnavalstradities: soep en broodje kroket/frikandel eten bij Dennis thuis, lekker hoor!!
Normaal gingen we nu naar de sporthal om daar in de kantine carnaval te vieren, maar nu besloten we naar café de plaats te gaan, waar zo veel mensen feest stonden te vieren dat we er wel bij pasten, onder de voorwaarde dat we niet allemaal tegelijk adem haalden.
Vervolgens de fiets opgehaald bij Tim en vervolgens bitterballen gegeten bij Zep. Ik natuurlijk extra blij, bitterballen kennen ze niet in de USA, helaas... 's Avonds weer een feestje gebouwd in de soos en ook dat was weer gezellig.
Op maandagochtend rustig aan gedaan, een beetje uitgeslapen, even boodschappen gedaan met mama voor in de US (vooral drop, stroopwafels, wereldgerechten, soep, jus, krentenbollen...), om vervolgens rond een uur of 4 nog één laatste keer het pak dat ik gisteren in de hoek gezet had, weer aan te hijsen en nog één laatste keer een carnavalsfeestje te bouwen. Met Dennis en Zep in Moeders een drankje gedaan, vervolgens over gestoken naar de plaats, waar Jeroen aansloot. Rond de tijd dat we honger kregen, bij de Klomp gegeten, waar Hend ook aansloot. De rest van de avond feest gevierd in de Gouden Leeuw. Toen die dicht ging, was het plan om nog één laatste drankje in de plaats te doen, maar die stonden de carnavalslucht vast uit de gordijnen te kloppen en waren al dicht, dus kwamen we voor het laatste drankje bij Dennis op de bank uit. En hij haalde vervolgens tevoorschijn... een zak paprika ribbel chips!!! ( ook die hebben ze in de USA niet, helaas). Uiteindelijk bij Zep thuis spullen gepakt en Jeroen heeft me naar mama thuis gebracht, voor een laatste nachtje in Nederland slapen.

Op dinsdagochtend om kwart over 7 heb ik Lucas gedag gezegd, hij moest naar school. Ik heb vervolgens al het eten ingepakt dat mee moet, laatste Hollandse douche genomen en dan met mama op naar Schiphol! Toen ik incheckte, vroeg de balieman waar ik wilde zitten. Bleek dat ik ruime keuze had: 150 lege stoelen in het vliegtuig! Doe dan maar een plek bij het raampje :D Na de koffer ingecheckt te hebben nog even wat gedronken met mama en daarna door de douane, op naar de mcDonalds voor een mcKroket!! (want ook DAT hebben ze in de USA niet...). In het vliegtuig eerst dwars met mijn rug tegen het raam en de voeten op de volgende stoel geslapen, tot het eten kwam, wat zowaar GOED eten was: kip in saus met gegratineerde aardappels. Daarna besloot ik maar eens gek te doen en de 4 stoelen op mijn rij in het midden, die nu toch niemand gebruikte, te vullen door er dwars op te gaan liggen en heerlijk te slapen. Dat was wel nodig na zo'n carnavalsavontuur... Op Detroit zonder moeite over gestapt, de vlucht naar Newark was zelfs in plaats van 2, maar 1 uur door goeie harde staartwind en op Newark stond een mannetje van de limoservice met een bordje met mijn naam erop te wachten. Hij moest heel hard lachen toen hij mijn slippers zag, schrok toen hij zag dat ik geen jas bij me had en reed de auto dus maar voor. Ik was dinsdagavond uiteindelijk rond 9 uur thuis, moe maar vol met goeie herinneringen aan een van de beste vakanties die ik ooit gehad heb!

Op naar de tweede helft van dit USA avontuur