en weer op zoek naar een nieuw gezin...

De week na de Niagara Falls was door de weeks een rare week. Op maandag niks aan de hand, een beetje moe van het weekend maar gewoon goed gewerkt. Op dinsdagavond kwam mijn hostdad naar mij toe of ik even tijd had. Hij vertelde dat ze op zoek waren geweest naar een nieuwe au pair voor als ik weg zou gaan in september. Dat is in principe nu, 3 maanden van tevoren, een redelijke tijd. Op deze manier heeft de nieuwe au pair nog tijd om een visum te regelen en wat andere papieren en zaken. Mijn hostfamily heeft inderdaad een nieuwe au pair gevonden, alleen is zij hier al in de USA en werkt zij al als au pair. Zij verlengt haar au pair gebeuren met een jaar en is 15 juli klaar. Omdat zij al in de USA is, mag ze niet zonder gezin zitten en moet zij dus 15 juli ook al bij het gezin waar IK nu werk, aan de slag. Dat betekent voor mij dat ik niet 9 september, zoals gepland, maar per begin juli al bij dit gezin weg moet. Het gezin hier wilde heel graag dit meisje als hun nieuwe au pair en ze hebben dus besloten mij eerder weg te sturen hiervoor. Pijnlijk, maar ik ben gelijk gaan kijken met mijn counselor wat de opties nog zijn voor mij. Mijn hostfamily was bereid een waiver te tekenen waarin staat dat ze me niet weg sturen vanwege incidenten of dingen die fout gegaan zijn; dat het dus niet "mijn schuld" is. Dat betekent dat ik wel gewoon aan de voorwaarden van mijn visum heb voldaan en dus niet in de problemen kom als ik nog eens terug wil komen naar de USA, dat ik gewoon mijn certificaat krijg en dat ik mijn travelmonth zou mogen doen (na je laatste werkdag mag je dan nog 30 dagen in het land blijven, terwijl je onmiddellijk naar huis moet als je zonder de waiver eerder uit het programma stapt, omdat je dan officieel illegaal in het land bent). Andere leuk bijkomertje van de waiver is, is dat ik mijn ticket, zoals het hoort, gewoon van APiA krijg.

De waiver tekenen was de ene optie, de andere optie was een rematch. Die had ik natuurlijk al eerder gehad, dus wist hoe dat werkt. In principe krijg je dan 2 weken de tijd om naar een ander gezin te zoeken, waar je counselor je goed bij helpt. Lukt dat niet, dan moet je normaal gesproken naar huis na die 2 weken. Au Pair in America vond het echter niet eerlijk naar mij toe, omdat ik dus niets kan doen aan deze hele situatie. Daarom besloten ze om een speciale rematch voor mij te doen, waarbij ik WEL twee weken mag zoeken, maar als ik niemand kon vinden, mocht ik toch bij mijn gezin blijven. Ik vertel in mijn volgende blog wel wat het geworden is.

Anyway, ik was die week na de Niagara Falls dus nog druk bezig met gezinnen zoeken. De week wel gewoon gewerkt. Er wordt vooral door de 6-jarige af geteld naar de zomervakantie, nog maar 2 weken!
In het weekend ben ik maar eens op Governors Island gaan kijken. Zaterdagochtend heb ik de auto en trein genomen naar Penn station, subway naar downtown Manhattan en daarna de ferry van het zuidelijkste puntje van Manhattan naar Governors Island. Op de ferry waren onwijs veel mensen te vinden met jaren '20-'30 (ik weet t niet precies) kleding. De meisjes veel Charleston jurken en veren en hoofdtooien, de mannen allemaal in pak, hoedjes, sokkenophouders (echt waar!), snorren, glimmende schoenen, sigaren. Op het eiland bleek een oude jazz muziek - festival te zijn. Ik ben eerst maar het eiland eens rond gelopen. Er zijn forten, en er woonden vroeger hele militaire kampen met hun families, en de huizen daarvan staan nog op het eiland. Sommigen van die huizen waren op en en te bezoeken, met acteurs erin zoals in het archeon en dat soort parken. Ze zijn nog bezig met een nieuw park aan te leggen, dus het zuidelijke hoekje van het park is een grote bouwput. Vanaf het eiland heb je ook een vet mooi uitzicht over de haven van NYC: je ziet Brooklyn liggen, het statue of liberty, je kijkt vanaf het zuiden op Manhattan, ziet de Brooklyn bridge en de Manhattan bridge liggen, kijkt de East river in, allemaal prachtig. Het hele eiland heeft brede wegen maar er rijden geen auto's. Die brede wegen zijn voor de toeristen die een fiets huren op het eiland maar niet kunnen fietsen. Daar zijn er behoorlijk veel van, dus het is prachtig om te zien hoe die Japanners en Chinezen bijna tegen elkaar op botsen en wandelaars bijna omver rijden, en tegen andere willekeurige voorwerpen op botsen, zoals hekjes, prullebakken, bosjes, bomen... Het leukste zijn de Aziaten op de tandem, dan moeten ze SAMEN hun best doen om balans te houden :P Na nog even rond gelopen rond het festival terreintje met de charleston menesn (ze konden de veertjes, hoedjes, make-up, rotzooi daar ook kopen, prachtig om te zien), ben ik weer met de ferry terug gegaan naar Manhattan.

Daar ben ik langs de helikopter pad gelopen (mooi om te zien), langs de east river, op naar de south street sea port. Ik had gelezen dat dat leuk zou zijn, maar wist eigenlijk niet precies wat het was. Aan de pier net naast de Brooklyn bridge lagen een aantal enorme schepen uit Peking en nog wat overzeese steden, en er stond een heel nieuw gebouw, heel strak en modern, met een leuk parkje op het dakterras. Daar heb ik maar eens een tijdje op een relaxte stoel gezeten (die horen bij zo'n hip dakparkje op een modern gebouw), zitten lezen en bootjes kijken.

Vervolgens liep in de straat in, weg van de East river, en daar bleken een paar hele hippe straatjes een hip wijkje te vormen. Er waren allerlei winkeltjes met stoere spullen, een bandje op straat, grasmatten uitgerold met strandstoeltjes erop waar mensen aan de buiten bar gehaalde drankjes dronken, veel straatkraampjes met kunst en slippers (ik weet het, wat een combinatie..), en veel jong volk dat daar rond liep. Leuk om te zien. Na door dit wijkje geslenterd te hebben, ben ik omhoog gelopen onder de Brooklyn bridge door, waardoor ik op Bowery uit kwam, langs China town. Daar kwam ik langs het hotel waar ik over 2 weken met mama een kamer heb, leuk om alvast te zien. Hierna was het tijd om EINDELIJK Mia weer te zien! We hebben samen eens een tijdje bij zitten kletsen, gegeten in een gezellig tentje in de upper west side en toen central park in. Er was namelijk bij de Bethesda fountain Rueda in the park, oftewel: dansen in het park!! Het was een tijdje geleden dat ik rueda de casino deed, maar het lukte nog, en was erg leuk om te doen in het park. De fontein is een prachtig punt in het park waar veel mensen op af komen, en we hadden dus ook behoorlijk wat publiek. Ik ben bang dat ik nu ineens dansend op filmpjes in Japan en China sta... Na het dansen ben ik met Mia mee naar huis gegaan. Samen lekker een filmpje gekeken en ik ben bij haar dus blijven slapen, gezellig!!
De volgende dag was Mia druk, maar ben ik naar Prospect park in Brooklyn geweest. Ze zeiden dat het minstens zo mooi is als central park, dus dat moest ik toch een keer gezien hebben. Bleek een park te zijn met veel bomen en bos en dat soort zaken, snel de weg kwijt, veel water, stroompjes, maar ook veel hekken waardoor je dus niet door het bos kan, op de paden moet blijven, en de veldjes die er dan zijn, staan vol met hele volksstammen die de vreemdste dingen mee nemen naar het park. De hond of de barbecue (niet per se gerelateerd) is nog wel oke, complete wijncoolers met ijs en standaard en al, zoals je die in chique restaurants en films ziet is al wat bijzonderder en de hele tuinset rond sjouwen met opa er nog op, broodroosters (ik heb geen stopcontact kunnen vinden in het park) en complete bankstellen is wat meer vreemd, maar ik heb het allemaal gezien daar. Waar central park vooral een hip park is waar je afspreekt met vrienden, hip doet, lacht om toeristen om wat voor reden dan ook, is prospect park meer een volks park waar je familiedag houdt met barbecue en kinderen en frisbees en de hond.
Het was behoorlijk warm vandaag, dus in de schaduw tussen een barbecue en een hondengroep wat liggen lezen, daarna nog een rondje gelopen rond union square op manhattan, en daarna maar naar huis gegaan. Zo is een veel bewogen week weer om.