birthday and an awesome housewarming

De rest van de maandagavond vorige week verliep gelukkig lekker rustig. Dinsdagmorgen hoorde ik dat er 2 hour delay was op school, dus de eerste uurtjes van mijn verjaardag met de 6-jarige achter de computer doorgebracht. Hij vindt het toch nog wel moeilijk om geheimen te bewaren, dus na een uurtje vertelde hij: "Yesterday I ordered a birthdaycake for you with daddy, and it says 'happy birthday Tosca', but I think I was not supposed to tell you..." Ik kreeg 's morgens vroeg al een kaart van mijn hostdad, met daarop door alle leden van de familie persoonlijk een verjaardagsgroet, was erg lief van ze. Tot de kids weer thuis waren eigenlijk niets anders gedaan dan lui tv gekeken. Toen de 6-jarige uit school kwam, zoals gewoonlijk even op de wii gespeeld, en hij wilde zowaar graag Wii Sports spelen!! Vind ik geen verkeerd idee, ik heb hem eens even laten zien hoe je moet tennissen :D! Toen mijn hostdad thuis kwam, (mijn hostmom was er niet, die is gisteren naar Florida vertrokken voor businesss), had hij twee enorme potten bij zich; de ene met een grote bos bloemen en de andere met een enorme orchidee, allebei prachtig.
Toen ik vervolgens mijn bloemen een plekje op mijn kamer had, zijn mijn hostdad, de 6-jarige, de 14-jarige en ik naar de Cheesecake Factory in de Bridgewater Mall gegaan. de 16 jarige kon niet mee, ze had te veel huiswerk door alle snowdays en delayed openings. Bij de Cheesecake Factory was het gezellig, af en toe in het Nederlands en af en toe in het Engels gepraat. Geen Cheesecake genomen deze keer, want we hadden thuis immers cake (waar ik dus eigenlijk niks vanaf had moeten weten). Mijn hostdad had er zelfs kaarsjes in de vorm van 25 op gedaan, de lampen uit, de meiden kwamen zelfs uit hun kamers, en met zijn 4en hebben ze 'happy birthday' gezongen, waarna ik de kaarsjes uit mocht blazen, voelde toch wel even jarig! De meiden hoefden vervolgens geen taart, maar de 6 jarige, mijn hostdad en ik wel, dus lekker van genoten.
De volgende morgen was er nog meer dan genoeg taart over om mee te ontbijten, dus dat heb ik maar gedaan. Het was immers WEER snowday, dus ik kon het feestje beter nog maar even voort laten duren. De dag zijn we rustig doorgekomen, met af en toe een beetje wiien, spelen met de lego, skylanders, het gebruikelijke riedeltje. 's Avonds was er wel karate, maar mijn hostdad was thuis, dus ik had vroeg vrij en een rustige avond.
Donderdag en vrijdag waren rustige normale dagen. Donderdag kwamen ze een nieuwe bank brengen voor in de 'library', dus ik kon niet echt ergens heen. Maar goed dat ik ook niet echt plannen had. Vrijdag was mijn hostdad zelfs thuis, dus ik mocht uitslapen. Daarna ben ik met Erika gaan ontbijten/lunchen bij de Cheesecake Factory en ze had een tasje bij zich, met daarin een kaart en een kadootje voor mijn verjaardag: chocola! Erg lief dat ze aan mijn verjaardag had gedacht :) De lunch was gezellig en de rest van de dag verliep zonder noemenswaardige gebeurtenissen.
Zaterdag gebeurde er des te meer. Nou ja, 's morgens uitgeslapen, ochtend om. Rond 12 uur ben ik thuis weg gereden, op naar Short Hills om de trein te nemen. Ik was dus al om half 2 in NYC, terwijl salsa level 1 pas om 3 uur begon, dus ben ik even langs de party winkel gegaan waar ik toevallig toch langs kwam. Daar wat belachelijke mini-sombrero's en een opblaascactus gekocht en vervolgens wel naar Piel Canela gegaan. Tijdens bachata level 1 kwam Mia naar mij toe dat ze niet meer op haar benen kon staan omdat ze zo moe was, omdat een van haar kids ziek was en ze dus 's nachts wakker gehouden werd door het zieke 1 jarige meisje. Dus zijn Mia en ik maar alvast naar Mariano gegaan, waar zij even is gaan slapen en ik kennis gemaakt heb met Sam, een Duitse vriendin van Mariano die hier sinds zondag is en op zoek is naar een appartement. Zij heeft 4 of 5 jaar in de UK gewoond, dus heeft een verschrikkelijk Brits accent, onwijs grappig om te horen in de US. Vanaf een uur of 7 kwamen er mensen binnen, de housewarming was begonnen! Mensen namen flessen drank en eten mee, en Amit (Indiaase man) maakte de hele avond Pina colada's. Er werd gedanst als een malle, vooral veel bachata maar af en toe ook een beetje salsa. Rond een uur of 11 werden de jelly shots met vodka uitgedeeld, die we allemaal tegelijkertijd achterover probeerden te gooien (das nog niet makkelijk, het is solid...) en de housewarming werd warm verklaard, waarna de balkondeur open ging om wat warmte eruit te laten (jawel, buiten was het -10 maar we kregen toch de ramen redelijk gemakkelijk beslagen, mensen liepen in hemdjes rond, warm zat dat huis). Rond 12 uur kwam Mariano ineens in het midden van de kamer staan, werd de muziek uit gedaan en had Mia een bord in haar handen met 3 stukjes cheesecake erop. Als kaarsje hield Mariano zijn aansteker erboven. Ineens stond er 30 man 'happy birthday' voor me te zingen, waarna ik het 'kaarsje' uitgeblazen heb. Spontaan stond er een van de mannen voor me en riep: "Happy birthday body roll!!" en dat deed ie... Vervolgens stonden er meer mannen en zelfs een paar vrouwen in de rij om me een happy birthday body roll te geven, TE grappig!!
Later hoorde ik van Mia dat ze in principe wel een complete cheesecake gekocht hadden, maar dat Mia hem had laten vallen, gedeeltelijk IN Sam's schoenen, waardoor ze maar een aantal stukjes hebben kunnen redden die ze er goed genoeg uit vonden zien om aan mij te geven als birthdaycake. Ik heb er helemaal niets van gemerkt, en vond het sowieso helemaal geweldig dat ze aan mijn verjaardag gedacht hadden, ZO lief!!
Na alle body rolls en nog een beetje dansen, vonden de buren het genoeg met het feestje, dus hebben we de hele dronken bende (nah, niet iedereen was dronken) naar buiten begeleid, waar we met zijn allen in taxi's naar een latin club geweest zijn waar ik de naam van vergeten ben. Het is hier normaal in latin clubs dat je naar binnen loopt, je jas en tas in een hoek zet en begint te dansen. Dat mocht hier niet, de coat check was verplicht. Heel de groep van de housewarming was diep verontwaardigd, ik dacht vooral: "tis niet anders, doe je niks aan, volgende keer beter." De muziek was vooral salsa, een beetje bachata en een beetje merengue, terwijl de hele groep vooral fan van bachata is, maar we hadden toch wel schik. Er was een man, hij was niet op de housewarming maar we kennen hem wel van Piel Canela (en ik weet dus nog altijd zijn naam niet eens, maar dat is dan ook van volkomen ondergeschikt belang) en hij kwam aan het einde van een nummer naar me toe om te vragen of ik wilde dansen. Wilde ik wel, maar toen het volgende nummer begon, hoorde we dat het een merengue nummer was. Dat hebben we allebei niet zo veel gedaan maar is niet zo moeilijk, dus toch maar proberen. Ging behoorlijk lekker, we kregen de ruimte van de rest van de groep, een aantal kwamen zelfs om ons heen staan, was erg leuk!
Rond 4 uur ging de club dicht en hebben Mia, Mariano en ik maar een cab naar zijn huis genomen, waar Mia en ik samen gezellig een luchtbedje deelden (Sam sliep immers al op de bank). Gelukkig waren we allebei moe genoeg om niet te veel te wiebelen maar heerlijk te slapen.
De volgende dag werd ik rond half 11 wakker. Eerst even het gedans van me af douchen, waarna ik niet meer dan een kop thee als ontbijt nodig had. Sam was al wakker, en samen hebben we een beetje opgeruimd. Toen Mariano ook wakker was, begon hij een beetje gitaar te spelen en heb ik af en toe mee gezongen. Er is genoeg drank over om nog zo'n party te geven, en hij wil ineens dat we dan samen gaan zingen... Daar heb ik wel wat van die drank bij nodig voor ik daar over na durf te denken hoor! Het plan was om om 2 uur bachata 1 te nemen met Alejandro, maar dat hebben we toch niet gered. Om 10 voor 3 kwamen we binnen, laatste stukje van de les maar over geslagen, ik begon wel met rueda de casino. Dat ging wel goed, ik wist in ieder geval de meeste Spaanse termen nog te herkennen die Alejandro noemde.
Vervolgens wilde men dat ik ook level 2 van rueda nam, maar daar heb ik gewoon bij gekeken. Ondertussen aan de praat geraakt met een vrouw, Simone, van ik gok een jaar of 60. Zij vertelde dat haar vader Nederlands was, ze dansles geeft op scholen en of ze mij de routine van bachata mocht leren die ik eerder vandaag gemist had, gewoon op de gang. Tuuuuurlijk, was leuk!
Toen we terug in de studio kwamen, kwam een jongen van rueda 2 naar me toe, ze hadden pauze en hij wilde even proberen of hij het goed kon. Ik vroeg waarom hij dat met mij wilde proberen, waarop hij zei dat ik deze pasjes nog niet kende en ik goed kon volgen (BWAAHAHAHAHAHAAAA), dus als ik hem kon volgen, dan betekende dat dat hij in ieder geval goed genoeg kon leiden. Ging beter dan ik had verwacht, maar hij leidt dan ook goed.
Na rueda kwam Mariano ons weer halen. Mia en ik hadden hem verteld ons daar te ontmoeten, maar hadden hem nog niet verteld wat we wilden gaan doen. Eerst hadden we honger, dus naar Friday's gegaan, waar het onwijs lang duurde voordat we eten kregen, waardoor Mariano het voor elkaar kreeg dat we in ieder geval gratis dessert en 20% korting kregen.
We hadden eigenlijk om 7 uur bij de Rockefeller University moeten zijn, maar dat werd, met een snelle cab, 8 uur. Daar was namelijk een kennis van haar, een Spaanse man van rond de 40, bezig met een bijzonder project. Hij zelf is een kunstenaar/muzikalist, die samen met een bezigheidstherapeute en een of andere zakenman, een serie muzikale luisterstukken heeft ontwikkeld die allerlei gebieden in het brein zouden moeten stimuleren, met een hele theorie daar achter. Ze hebben dus een kleine trial gehouden, waarbij mensen dagelijks naar de stukjes muziek luisterden en er rustig van werden en betere concentratie hadden enz. Hierbij hadden ze ook allerlei special needs mensen betrokken die minder symptomen kregen door de muziek, enz.
Toen we binnen kwamen, was een stukje muziek aan het spelen wat vooral erg Afrikaans trommelen klonk. Vervolgens gingen ze een dikke discussie hierover voeren waar Mia, Mariano en ik weinig van gevolgd hadden, waarna ze nog een stukje lieten horen, waar we rustig van zouden moeten worden. Het ging om een stukje met hele relaxte rustige gitaarmuziek met daar vol tegenin een partij geweld aan percussie, dat ik er heel onrustig van werd, kies iets: rustig of geweld, heel frustrerend! Vervolgens stond de kunstenaar op van de tafel en liep hij naar al zijn trommels en ballen en bakken met water en triangels en begon hij al jodelend mee te spelen. Het deed me soms een beetje denken aan iets Iers, soms Afrikaans, soms Oosters, soms gewoon een klereherrie. Vervolgens speelde hij nog een stukje piano wat ik niet zo bijzonder vond, waarna hij de zaal wilde laten zingen. Dat trucje ken ik van thuis, daar wordt ook wel eens gezongen, dus ik kreeg door het trommelen en het zingen ineens even een golf van heimwee. Die had ik nog niet eerder gehad, dus Mariano en Mia snapten er even niks van toen ik niet zo veel zei toen we op de terugweg vroeg wat ik er van vond.
We hadden Mariano de eerste taxi gegeven en Mia en ik namen zelf de volgende naar Penn Station, waar we soepeltjes de trein nog haalden. In de trein haalde ze ineens een leuk rood papieren tasje uit haar koffer, voor mij!! Happy birthday zei ze erbij. Ze had een ongelofelijk lieve brief geschreven, waardoor ik al helemaal moest huilen, en er zaten heerlijke lemon zeepjes in. Ik dacht daarna vooral, hoe moet ik nou over 2,5 week Mia voor een week achterlaten? Laat staan haar over 7 maanden voor altijd achterlaten??? *snik en slik*
Intussen ben ik toch wel behoorlijk aan het aftellen naar 27 februari, want dan gaat het gebeuren: dan stap ik in het vliegtuig dat mij naar Nederland zal brengen, op naar de carnaval!