true story: no drugs, no alcohol, no ...

Gisteravond heb ik samen met Marijke gegeten in een van de eetzalen die voor de APiA mensen zijn en ik had een note achter gelaten voor eventuele roommates die in de tijd dat ik weg was, zouden kunnen komen. Er was ook nog een joodse bruiloft in het hotel, dus het liep vol met mannen met baarden, hoedjes, krullen en lange zwarte jassen, erg leuk om te zien naast de meiden die hier zijn voor APiA. Het eten was prima, ondanks dat het pasta was... Was wel blij met de kip en al helemaal met het toetje: vers AARDBEIENIJS!! :D Daarna heb ik in de hotelbar met Marijke nog even een cocktail gedronken en toen was het plan om te gaan slapen, rond 9 uur. Toen ik op de kamer terug kwam, lagen er spullen op een tweede bed in de kamer en hoorde ik iemand in de badkamer onder de douche: ik heb eindelijk een roommate, Leslie uit Mexico. Toen ze uit de badkamer kwam, schrok ze dat er iemand in de kamer was, maar was ze wel blij om me te zien. Ik was onwijs moe, dus ik heb lekker mijn I love NY shirtje aangetrokken en ben in bed gaan liggen, en op dat moment kwam onze tweede roomie binnen: Daniella uit Ecuador. Ze stapten beiden onmiddellijk over op Spaans en moesten blijkbaar nodig hun hele koffer uitpakken EN weer inpakken, en realiseerden zich na een uurtje twee dingen: het feit dat ik geen Spaans spreek, en het feit dat ik heeeeeel moe was en graag wilde slapen. Gelukkig hebben ze vanaf toen zachtjes gedaan en kon ik eindelijk heerlijk slapen!

Vanmorgen om 6 uur was ik al weer wakker, en om half 7 ging de telefoon: "this is your automatic wake up call, press a button on your phone to receive a second call in 10 minutes"... Om 8 uur begon de eerste meeting voor de orientation, dus snel even naar t ontbijt. Onderweg naar de ontbijtzaal kwamen we nog wat meer Spaans sprekende mensen tegen en in de ontbijtzaal zag ik Marijke weer! We hebben gezellig samen ontbeten, maar zij zit in groep A en ik in groep B (ik geloof dat het min of meer op locatie van hostfamilies is ingedeeld) dus we konden niet samen naar de trainings. Dus heb ik gezellig naast Daniella gezeten. De training wordt gegeven door ene Joan from Boston, een wat oudere vrouw (ze heeft iig kleinkinderen) die graag de controle houdt. Ze begon met haar regels te vertellen, waaronder het volgende: alle electronical devices moeten uit staan, ziet ze je met je telefoon of iets dan is de eerste waarschuwing die blik, de tweede keer dat ze hem ziet, moet je hem inleveren! Vind ik wat overdreven. Snap dat ZIJ de training heel belangrijk vindt, maar dan nog is iedereen in de zaal volwassen en kan verantwoording dragen voor zijn eigen acties, maar goed. We kregen trouwens ook nog te horen dat er geen 180, maar 220 au pairs zijn. Ik heb tijdens de 15-minute-break wat meer mensen uit de New Jersey area ontmoet, waarvan een aantal waarschijnlijk in mijn cluster zitten. Alle meisjes die ik ontmoet heb van de New Jersey area, spreken Spaans!! Ze komen allemaal uit Spanje, Mexico, Ecuador, Colombia... Dus ze spreken onderling veel Spaans, maar zijn dan wel weer zo aardig om mij een beetje Spaans te leren, gelukkig!
De inhoud van de training van vanmorgen was "de drie NO's"... De eerste is GEEN drugs, daar praatte ze bijna een uur over, de tweede is geen alcohol abuse en ze liet de zaal raden wat de derde was. Er zat een slimme Duitse in de zaal die de briljante opmerking maakte: als de derde NO "geen seks" is, dan ga ik morgen naar huis! Gelukkig was de derde NO geen child abuse, dus ze bleef.
Daarna hadden we lunch, krijg je ineens torlilla's of fajita's of taco's of hoe die dingen ook moge heten... Lekkere kip hoor, en wéér een lekker toetje (iets met caramel), maar gadver, hoe eten die mensen om 12 uur al warm? Oke, ik heb nog steeds geen besef van nu moet ik slapen of heb ik nu honger, maar daar had ik in ieder geval geen zin in, dus na wat kip en een toetje, ben ik een krentenbol gaan halen op mijn kamer!
Daarna nog even naar Marijke gelopen in de eetzaal van groep A, en toen verder met de training. Ik zit nu te bedenken wat ik daar over moet zeggen, maar ze is 3 uur bezig geweest met praten, en alles wat ik kan bedenken dat ze gezegd heeft, is dat we alle vooroordelen over Amerikanen, wel even overboord mogen gooien, en dat de meeste mannelijke Amerikanen denken dat zij ook wel een au pair willen, omdat die de volgende eigenschappen hebben: bloedmooi, jong, vrouwelijk, blond, sterk, makkelijk in bed te lullen. We moesten zelf maar even aan die vooroordelen werken.
Oh en ze zei iets over hoe wij ons aan zullen passen aan de Amerikaanse cultuur. De eerste tijd is als een honeymoon: alles is geweldig, je familie, de buurt, de kinderen, je nieuwe vrienden, misschien nu het hotel al, alles. Vervolgens krijg je je cultuurshock, dan is alles stom en anders dan thuis en wil je niks anders dan naar huis, en vervolgens begin je met je aan te passen.
En alles wat ze zegt, gaat op net zo'n tempo als de immigration officer van gisteren, en als ze als voorbeeld een verhaal gaat vertellen over iets dat ze meegemaakt heeft met een au pair, dan legt ze haar linker hand op haar hart, haar rechter vlakke hand gaat in de lucht omhoog, en ze roept heel hard "true story!!"... Echt zo lekker overdreven Amerikaans...

Gelukkig waren we vandaag vroeg klaar, al om 4 uur, want 210 au pairs hebben zich opgegeven voor de NYC tour die van 4 tot 10 uur is. Ik niet, want ik hoef geen $70,- te betalen voor een bus die mij een paar dingen laat zien, maar waar je net te veel wil zien in net te weinig tijd, terwijl ik de rest van het jaar ook zou kunnen gaan. Dus ben ik in het hotel gebleven met 9 andere au pairs. Ik heb net heel even met mama geskypt, gewoon even leuk om een bekend gezicht te zien en Nederlands te praten, want ik ben pas iets meer dan 24 uur in het land, maar ik denk al in het Engels...
Zo dalek is het plan om met een aantal van die 9 eerst te gaan eten (want gelukkig geven ze die paar mensen die dan niet mee gaan, TOCH te eten) een rondje te gaan lopen buiten, want het is warm binnen en bedompt en we zijn nog niet buiten geweest. Er moet toch ergens iets te doen of te zien zijn in Tarrytown? En anders genieten van het feit dat het hotel 210 mensen minder druk is dan normaal!