kerst(boom/spel), dansen en sneeuw

Het is al wéér veel te lang geleden dat ik geschreven heb, sorry, maar ik kan het uitleggen: sneeuw!
Oke, even vanaf waar ik gebleven was dan: De kerstboom staat dus inmiddels, het werken met de meiden gaat nog altijd supermakkelijk, het enige dat ik voor hen hoef te doen is ze af en toe van en naar vriendinnen brengen, ze van school halen of de 14 jarige naar sport brengen. Na school maken ze soms mac&cheese, vind zelfs ik wel lekker, en ze vragen dan meestal ook wel of ik ook wat wil. De 6 jarige is wat minder gemakkelijk, hij heeft zo zijn buien en maniertjes zoals hij het wil, en dat gaat zo ver dat hij het meestal niet eens is met de manier waarop ik woorden uitspreek... Maar hij kan ook goeie buien hebben en hij heeft een enorme fantasie, dus er zijn dagen dat we samen door het huis lopen als dinosaurussen, soldaten, bugs of skylanders en de hele wereld verslaan en hij de held is natuurlijk.
Op zaterdag ben ik alleen naar NYC geweest. Deze keer was ik van plan om even naar Serendipity 3 te gaan, al was het maar voor een foto. voor de mensen die het niet kennen: het is een klein eetcafé achtig zaakje, die voor komt in de romkom 'Serendipity'. Die zit op 60th street aan het begin van de upper east side naast central park. Ik ben er vanaf 51th street heen gelopen over Lexington Avenue, een erg drukke en leuke straat met allemaal winkels en een heleboel mensen, van alles te zien. Bij Serendipity 3 aangekomen, even een fotootje van buiten gemaakt, even binnen gestaan, maar een foto maken mocht niet, en de wachttijd was 2,5 uur dus weer vrolijk naar buiten gelopen.
En nu? Ik bedacht om maar even te kijken hoe de East River er vanaf hier uit ziet, en ik kwam er achter dat ik vlak bij de Ed Koch Queensboro Bridge was, dus daar ben ik maar eens overheen gelopen. Die brug gaat over de East River en het eilandje Roosevelt Island in de rivier. Er gaat vanaf Manhattan een kabelbaantje naast de brug naar dat eilandje, ik wist niet eens dat die er was, leuk om te zien. De brug zelf eindigt in Queens en daar was ik nog niet geweest, dus even een rondje gelopen. Het was echter wel erg koud, dus na een tijdje toch maar de subway genomen, die in Queens blijkbaar ook stations boven grond heeft. Onderweg terug naar Manhattan zat ik naast een man in de subway die me vertelde over een gebouw dat beroemd was om zijn graffiti, en dat ze dat binnenkort zouden slopen. Heb ik die nu tenminste op de valreep nog even gezien!
Terug in Manhattan ben ik op Grand Central uitgestapt. Daar zijn meer mensen te vinden die foto's maken van de grote hal, dan mensen die er daadwerkelijk komen om te reizen, ook wel grappig om te zien, stelletje toeristen! (oke, ik heb zelf ook nog even wat fotootjes gemaakt...). Vanaf Grand Central ben ik naar 5th Av gelopen, waar het steeds drukker en drukker om mij heen werd naarmate ik verder naar het noorden liep, totdat ik op 47th street kwam, daar liep het verkeer vast vanwege het grote aantal mensen op de stoep. Al die mensen hadden namelijk het zelfde doel als ik: DE kerstboom op Rockefeller Plaza zien!! Het laatste halve blok doorkomen duurde bijna een half uur, maar hij is dan ook prachtig, en ik heb nu EINDELIJK de engeltjes van Rockefeller gezien waar mijn moeder het altijd over heeft, ze zijn prachtig hoor! Het hele plaza is mooi verlicht, de engeltjes zijn prachtig, de boom is prachtig en enorm, en de vlaggen van de verschillende landen die er hingen, zijn vervangen door zilveren en gouden vlaggen.
Daarna ben ik nog even naar de Radio City Music Hall gelopen om de hoek, want daar tegenover heb je een grote fontein/vijver waarin 1,5 meter hoge kerstballen liggen, en een stukje verderop kerstverlichting maar dan een lampje van 2 meter en een stekker van een meter. De bomen zijn daar mooi verlicht, en ook hier loopt het verkeer vast door het grote aantal mensen dat op de stoep staat/loopt/kijkt of oversteekt om dat te doen, erg grappig om te zien hoe dat vastloopt.
Vervolgens ben ik weer terug naar Penn Station gelopen en heb ik ondertussen nog even een pizzaatje gekocht. Ze hebben hier namelijk winkeltjes (wél met een A op de deur, al zou je het niet zeggen als je er naar binnen kijkt), waar je voor 3 dollar 2 grote stukken cheese pizza en een blikje drinken kan krijgen, ideaal! Toen was het wel tijd om weer met de trein en auto naar huis te gaan.

Die zondag moest ik namelijk al weer vroeg op, want ik had aan Mia beloofd dat ik bij de play zou komen kijken waar zij piano bij speelde. Haar hostmom is namelijk erg actief bij de kerk, en die hadden met alle kindjes een toneelstukje voor kerst ingestudeerd en Mia was gevraagd om te komen begeleiden op de piano (ze is professioneel pianiste). Dus ik was daar om 10:15 uur, de deuren gingen open, natuurlijk alleen maar ouders, plus ik... Maar goed, iedereen zat, de piano stond midden voor het podium, Mia zat, spul kon beginnen:
De deuren gingen open en minstens 50 kindjes kwamen binnen en gingen aan de zijkanten van het podium zitten. Ze waren gekleed in verschillende kostuums: de kids links hadden allemaal herderskleren, koningskleren, jozef of maria kleren, en de kinderen rechts hadden engeltjes of sterretjes pakjes aan, TE schattig. Vervolgens moeten de boekjes met de teksten nog even uitgedeeld worden aan de kids (ik denk, waarom, een kind van 4 wat daar staat, gaat echt die tekst niet bij lezen hoor...) anyway, doek gaat open en er begint een kind in de microfoon het kerstverhaal te tetteren. Tussendoor wordt af en toe een liedje gespeeld en de kinderen murmelen mee, er worden wat foto's gemaakt door ouders, ik natuurlijk ook foto's maken, man naast me nog vragen: "Welke is van jou?" en ik antwoorden "Ik ben hier voor de pianiste"... Het hele gebeuren duurde niet langer dan 5 minuten, en er werd afgesloten met "Joy to the world" met de hele zaal te (proberen te) zingen. Kerstspel gezien in de USA: CHECK!

Daarna ben ik maar weer naar huis gegaan, want Mia moest nog piano oefenen, en daarna dansen, dus ze had geen tijd. Ik zou eigenlijk een clustermeeting hebben, maar ze wisten nog niet zeker of dat door ging, want men had geroepen dat het koud zou kunnen worden, en zelfs gaan sneeuwen, hoei! Er zitten in mijn cluster 3 Duitsers die de sneeuw misschien nog wel kunnen handelen, maar ook een paar mensen uit Ecuador, Colombia, Mexico, enz, en sommigen van hen hebben zelfs nog nooit sneeuw gezien. Het bleek inderdaad de hele zondag de sneeuwen, dus de cluster meeting werd afgelast.
Gelukkig heb ik wél af en toe eens sneeuw gezien, en ben ik niet bang om er doorheen te rijden, dus heb ik met Mia afgesproken in NYC. Het was dan al laat, kwam pas om 6 uur aan op Penn Station, maar we namen toch de tijd om lekker samen even te eten in een Ierse pub, en daarna was het plan om met wat mensen van Mia's danslessen naar een latin danceclub te gaan! Daar aangekomen waren ze net bezig met een lesje bachata, dus ik maar aangesloten terwijl Mia haar dansschoenen aan trok. Toen het lesje afgelopen was, ging de muziek voluit en kwam men los... Er waren 3 grote groepen mensen die ieder een bank of hoek van de ruimte in beslag namen met hun spullen en een tafeltje met drankjes, en de heren gingen steeds de groepen af en dames te vragen mee te komen om te dansen. Na ieder nummer ging iedereen terug naar zijn eigen hoekje, nam een slokje en ging weer verder. Eén probleem.... : Ik heb nog nooit bachata gedanst, en ze dansen hier natuurlijk NYC style salsa, dus ook dat ken ik niet... Kan de heren hier niks schelen, als je maar kan volgen... Na een tijdje lukte dat gelukkig aardig, het was in ieder geval superleuk!!
Om 23:11 uur de trein weer terug naar huis genomen, en in Short Hills bij de auto aangekomen, vond ik mijn auto onder de sneeuw en vastgevroren regen, een laag van een halve cm ijs op mijn ruiten. Dat was nog te overzien, maar ik bleek geen krabbert te hebben!!! Lang leve de man die de auto naast mij stond te krabben, ik mocht wel in de auto gaan zitten en hij deed het zware werk :D Onderweg naar huis waren de wegen nog steeds goed te doen, totdat ik van de snelweg af ging, daar was wat meer sneeuw, en bijna nog een kudde hertjes voor in de vriezer mee kunnen nemen, want sneeuw of geen sneeuw, die beestjes springen als suïcidalen voor je auto. Om 1:15 uur uiteindelijk heel thuis gekomen, op naar een nieuwe week, waar ik even een nieuw verhaal voor begin.