sneeuw(vrij), dansles en clustermeetings
Blijf op de hoogte en volg Tosca
16 December 2013 | Verenigde Staten, Readington
Op maandagmorgen om 5:30 uur ging de telefoon ergens in huis... en doorslapen... Om 7 uur was ik, zoals normaal, beneden, maar alle lichten waren uit, er was nog niemand! Na 5 minuten kwam mijn hostmom naar beneden om te vertellen dat ze vanmorgen belden om te vertellen dat, vanwege de sneeuw die gister gevallen was, er 2 hour delay is op school. Dat betekent dat men 2 uur later begint, en het beste is: dat ik nog 2 uurtjes kon slapen! Dus om 9 uur er weer uit, en om 10:15 uur de 6-jarige op de schoolbus gezet ipv 8:15 uur. 's Middags heb ik met Katharina geluncht bij de Cheesecake Factorry in Short Hills. Ik had haar al niet meer echt gesproken sinds ik verhuisd was, we hadden elkaar nu ook niet veel te melden, maar we waren in ieder geval wel weer blij elkaar weer eens te zien. Op maandag- en woensdagavond heeft de 6-jarige karate en het is mijn taak hem daar om 18:30 aangekleed en gegeten en wel te krijgen. Dat is vaak een vrij lastige taak, omdat hij de hele dag roept hij hij heus wel weet dat het karate dag is, en dat hij echt wel gaat en zin heeft, en om 18:15 uur begint met "I'm not going"... Deze maandag ging dat echter heel goed, gelukkig.
Op dinsdag kreeg ik om 5:30 uur een smsje van mijn hostmom: "No school for anyone today". Er lag namelijk nog sneeuw van zondag en daar zou vandaag de hele ochtend alleen nog maar meer bij komen. Ik toch maar om 7 uur naar beneden, en men was inderdaad al wakker. Omdat mijn hostmom gisteren al vanuit huis gewerkt had, kon ze dat vandaag niet weer doen, dus ik was de hele dag alleen met de kids. Mijn hostdad is zondag namelijk vertrokken naar Japan voor werk. 's Morgens om 9:00 uur was de sneeuwpop van bijna 2 meter al af, en zaten we weer binnen. De 15-jarige heeft pannenkoeken gebakken met de 6-jarige en hem een tijdje vermaakt, totdat ze rond 12 uur een uitnodiging kreeg van een vriendin om daar te komen sleeën en in de hottub te gaan, haar broertje en zusje mochten wel mee. Het was inmiddels gestopt met sneeuwen, dus ik heb ze daar gebracht.
Na 2 uurtjes kreeg ik een smsje, of ik het broertje en het zusje weer op wilde halen. Toen ik daar aan kwam, bleek dat de 6 -jarige een hevige driftbui had, het wel naar zijn zin had daar en absoluut niet mee wilde. Maar ze waren hem daar zat dus hij moest wel mee. Ik heb wel vaker driftbuien van kinderen mee gemaakt, maar ZO erg, en in de auto dus... Ik ben op de eerste parkeerplaats die ik kon vinden, gestopt en heb gewacht tot hij rustig genoeg was (dat wil zeggen, alleen nog maar schreeuwde, en niet meer schopte, duwde, sloeg, krijste, krabde, enz...). De rest van de dag verliep gelukkig rustig.
Ook de woensdag was weer 2 hours delay, net als maandag. Woensdagavond waren we uitgenodigd door Catalina, de community counselor, om gezellig bij haar thuis even wat te eten/drinken, omdat een aantal meiden aankomende zondag de gecancelde clustermeeting van afgelopen zondag niet konden komen inhalen, was wel gezellig. Heb daar ook een nieuw meisje in ons cluster ontmoet, een Nederlandse, Chaya.
Donderdag heb ik nog eens goed de tijd genomen om goed te leren voor de driverslicense test, die moet ik binnenkort nu toch maar eens gaan doen, want op alle tests op internet haal ik het. Op vrijdag ben ik met Chaya gaan lunchen bij de Cheesecake Factory in de Bridgewater Mall, daar was ik nog nooit geweest maar is net zo goed als die in Short Hills, gelukkig!
Zaterdag sneeuwde het alwéér... Maar dat maakt mij niet uit, ik moest en zou naar NYC, want ik heb besloten mij aan te melden bij de dansschool waar Mia danslessen neemt, Piel Canela. Afgelopen zondag vroegen veel van Mia's vrienden of ik het leuk zou vinden om ook naar de danslessen te komen, en eigenlijk vond ik het zondag zo leuk, dat ik dat maar gedaan heb. We kwamen daar om 13:30 uur, en er zou salsa niveau 2 moeten zijn, maar de dansleraar Joe was vanwege de sneeuw wat later, waardoor hij van alles op een hoop gooide. Het bleek nu salsa niveau 2/3 te zijn... Ik heb de basispasjes een beetje geleerd in een hoekje, daarna wel salsa niveau 2 lessen mee kunnen doen, vervolgens salsa niveau 1 (waar ik eigenlijk mee had moeten beginnen, maar ja, ik was met Mia mee), en vervolgens nog bachata niveau 1. En ineens was het 5:30... Ik had de hele middag op sokken gedanst, en met al die draaien deden mijn voeten goed zeer, dus terwijl Mia bachata niveau 2 volgde, ben ik gauw naar de buurt van Times Square gelopen, want daar zit een danswinkel, en daar heb ik, jawel, dansSOKKEN gekocht :D Volgende week kijken hoe die bevallen. Toen gauw terug naar Piel Canela, Mia ophalen en naar Friday's om te eten. We zaten diep midden in een gesprek toen ik me realiseerde... Ik heb wéér mijn lichten aan laten staan!!!
Dus na het eten gauw de trein terug naar Short Hills genomen, en kijken of het echt zo was, ja hoor... Lichten inderdaad aan laten staan en dus weer een lege accu, stom!!! Gelukkig woont Mia naast het station en mocht ik wel bij haar blijven slapen, en dan zou haar familie de volgende dag wel helpen de auto weer aan de praat te krijgen. Bij haar thuis aangekomen bleek dat de ouders van haar hostdad, en de broer van haar hostdad met zijn familie er ook waren en ook bleven slapen, gezellige boel. Zij waren na een groot diner net toe aan desserts, dus die ronde hebben we nog even mee gedaan, waarna we zijn gaan slapen.
De volgende dag rond 9 uur waren we wakker, en we probeerden dus eerst iemand te vinden in huis die mij kon helpen met de auto. Mia's hostdad had 2 auto's gecheckt, maar geen startkabels, dus ging opa kijken, maar ook hij geen startkabels. De hele familie stond zich klaar te maken om naar de kerk te gaan en kon dus niet helpen, maar opa zei: "gaan jullie maar naar de kerk, ik help die meiden wel"... Later zei ie dat ie blij was dat ie een goeie reden had om niet naar de kerk te hoeven, haha! We (de opa, Mia en ik) zijn naar de benzinepomp in t dorp gereden om daar een "jumpbox" te halen. Zelfde idee als startkabels, maar dan met een draagbare accu ipv aan een andere auto aangesloten. Dit bleek helaas niet te werken, het ding moest opgeladen worden, zei men... Wij het ding thuis bij Mia opladen, ondertussen uitgebreid ontbijten, waarna we het nog eens probeerden, helaas... Ik wilde ook Mia's familie niet de hele dag ophouden door iets stoms wat IK gedaan had, en Mia moest naar NYC voor haar danslessen, dus ik heb mijn hostdad gebeld. Bleek dat er bij de verzekering een soort ANWB service zit, die dus maar gebeld, en die zouden komen. Ik heb maar bij de auto gewacht. Ik verwachtte een soort ANMB autootje, misschien iets minder fancy, maar goed... Na een uurtje kwam er een gozer in zijn Fiatje aan rijden, draait het raampje open: "You called for service?" Euh... ja... Vervolgens haalt ook hij een jumpbox uit zijn achterbak, en ik dacht, daar gaan we weer, maar gelukkig kreeg hij hem zonder enige moeite aan de praat en kon ik eindelijk naar huis rijden!!
Thuis aangekomen had ik de keuze, snel even douchen, of snel even iets van voedsel uit Nederland bedenken en koken... Ik ben voor de douche gegaan en heb wat kant en klaar voedsel van de supermarkt gehaald, dat staan ze hier namelijk dagelijks vers te koken en kun je warm en vers mee nemen. Het was namelijk tijd voor de clustermeeting. Het idee was, dat men eten uit eigen land mee nam wat je graag wilde delen, maar ja... Ik houd zelf niet eens van stamppot, dus kwam ik aan met mijn rijst met kip :P De meeting werd gehouden ergens in de middle of nowhere, een klein dorpje ver weg van de snelwegen, in een oud treinstation gebouw en samen met 2 andere clusters uit de buurt. Veel mensen hadden gelukkig wel geluisterd naar de instructies, er was in ieder geval genoeg te eten in de vorm van een buffet. Iedere cluster zat aan een eigen tafel, ik heb alleen geen nieuwe mensen van mijn cluster ontmoet, en weet dus nog steeds niet wie er nou eigenlijk bij mij in de buurt woont. De desserts hadden ze apart gehouden, en voordat ze het dessert buffet openden, leek het ze handig om even iedereen in de ruimte hun naam, land van herkomst en waar je nu woont te laten zeggen, en nog iets van hobby's, wat je graag zou willen zien in de usa, iets wat je had mee gemaakt, enz. En dat van 30, 40 meiden, die allemaal niks met andere clusters te maken willen hebben en vooral gewoon desserts willen eten en dan naar huis willen. Het idee was lief, maar ik ken mijn eigen cluster niet eens, wat moet ik met mensen die een uur of meer van mij vandaan wonen??
Toen ik weer thuis kwam, zag ik dat een van de jongens die ik ontmoet had in de dance club vorige week, op Facebook had gezet dat hij klimt. Ik daar natuurlijk op reageren, en inmiddels moeten we natuurlijk samen een keer klimmen. Door de weeks heb ik het dus nog altijd vrij rustig, overdag een beetje deze verhalen bij schrijven, mijn foto's bij houden, lunchen met vriendinnen, en aan het einde van de dag een paar uurtjes werken. In het weekend heb ik echter inmiddels vollop keuze: NYC in (op het moment wel koud) met vriendinnen, of alleen, of danslessen met of zonder Mia, of klimmen, of... weer genoeg te doen gelukkig!
Intussen is weer een nieuwe week begonnen, in Nederland gok ik, de laatste week voor de kerstvakantie, maar hier gaan de kids volgende week maandag nog een halve dag naar school..
Op dinsdag kreeg ik om 5:30 uur een smsje van mijn hostmom: "No school for anyone today". Er lag namelijk nog sneeuw van zondag en daar zou vandaag de hele ochtend alleen nog maar meer bij komen. Ik toch maar om 7 uur naar beneden, en men was inderdaad al wakker. Omdat mijn hostmom gisteren al vanuit huis gewerkt had, kon ze dat vandaag niet weer doen, dus ik was de hele dag alleen met de kids. Mijn hostdad is zondag namelijk vertrokken naar Japan voor werk. 's Morgens om 9:00 uur was de sneeuwpop van bijna 2 meter al af, en zaten we weer binnen. De 15-jarige heeft pannenkoeken gebakken met de 6-jarige en hem een tijdje vermaakt, totdat ze rond 12 uur een uitnodiging kreeg van een vriendin om daar te komen sleeën en in de hottub te gaan, haar broertje en zusje mochten wel mee. Het was inmiddels gestopt met sneeuwen, dus ik heb ze daar gebracht.
Na 2 uurtjes kreeg ik een smsje, of ik het broertje en het zusje weer op wilde halen. Toen ik daar aan kwam, bleek dat de 6 -jarige een hevige driftbui had, het wel naar zijn zin had daar en absoluut niet mee wilde. Maar ze waren hem daar zat dus hij moest wel mee. Ik heb wel vaker driftbuien van kinderen mee gemaakt, maar ZO erg, en in de auto dus... Ik ben op de eerste parkeerplaats die ik kon vinden, gestopt en heb gewacht tot hij rustig genoeg was (dat wil zeggen, alleen nog maar schreeuwde, en niet meer schopte, duwde, sloeg, krijste, krabde, enz...). De rest van de dag verliep gelukkig rustig.
Ook de woensdag was weer 2 hours delay, net als maandag. Woensdagavond waren we uitgenodigd door Catalina, de community counselor, om gezellig bij haar thuis even wat te eten/drinken, omdat een aantal meiden aankomende zondag de gecancelde clustermeeting van afgelopen zondag niet konden komen inhalen, was wel gezellig. Heb daar ook een nieuw meisje in ons cluster ontmoet, een Nederlandse, Chaya.
Donderdag heb ik nog eens goed de tijd genomen om goed te leren voor de driverslicense test, die moet ik binnenkort nu toch maar eens gaan doen, want op alle tests op internet haal ik het. Op vrijdag ben ik met Chaya gaan lunchen bij de Cheesecake Factory in de Bridgewater Mall, daar was ik nog nooit geweest maar is net zo goed als die in Short Hills, gelukkig!
Zaterdag sneeuwde het alwéér... Maar dat maakt mij niet uit, ik moest en zou naar NYC, want ik heb besloten mij aan te melden bij de dansschool waar Mia danslessen neemt, Piel Canela. Afgelopen zondag vroegen veel van Mia's vrienden of ik het leuk zou vinden om ook naar de danslessen te komen, en eigenlijk vond ik het zondag zo leuk, dat ik dat maar gedaan heb. We kwamen daar om 13:30 uur, en er zou salsa niveau 2 moeten zijn, maar de dansleraar Joe was vanwege de sneeuw wat later, waardoor hij van alles op een hoop gooide. Het bleek nu salsa niveau 2/3 te zijn... Ik heb de basispasjes een beetje geleerd in een hoekje, daarna wel salsa niveau 2 lessen mee kunnen doen, vervolgens salsa niveau 1 (waar ik eigenlijk mee had moeten beginnen, maar ja, ik was met Mia mee), en vervolgens nog bachata niveau 1. En ineens was het 5:30... Ik had de hele middag op sokken gedanst, en met al die draaien deden mijn voeten goed zeer, dus terwijl Mia bachata niveau 2 volgde, ben ik gauw naar de buurt van Times Square gelopen, want daar zit een danswinkel, en daar heb ik, jawel, dansSOKKEN gekocht :D Volgende week kijken hoe die bevallen. Toen gauw terug naar Piel Canela, Mia ophalen en naar Friday's om te eten. We zaten diep midden in een gesprek toen ik me realiseerde... Ik heb wéér mijn lichten aan laten staan!!!
Dus na het eten gauw de trein terug naar Short Hills genomen, en kijken of het echt zo was, ja hoor... Lichten inderdaad aan laten staan en dus weer een lege accu, stom!!! Gelukkig woont Mia naast het station en mocht ik wel bij haar blijven slapen, en dan zou haar familie de volgende dag wel helpen de auto weer aan de praat te krijgen. Bij haar thuis aangekomen bleek dat de ouders van haar hostdad, en de broer van haar hostdad met zijn familie er ook waren en ook bleven slapen, gezellige boel. Zij waren na een groot diner net toe aan desserts, dus die ronde hebben we nog even mee gedaan, waarna we zijn gaan slapen.
De volgende dag rond 9 uur waren we wakker, en we probeerden dus eerst iemand te vinden in huis die mij kon helpen met de auto. Mia's hostdad had 2 auto's gecheckt, maar geen startkabels, dus ging opa kijken, maar ook hij geen startkabels. De hele familie stond zich klaar te maken om naar de kerk te gaan en kon dus niet helpen, maar opa zei: "gaan jullie maar naar de kerk, ik help die meiden wel"... Later zei ie dat ie blij was dat ie een goeie reden had om niet naar de kerk te hoeven, haha! We (de opa, Mia en ik) zijn naar de benzinepomp in t dorp gereden om daar een "jumpbox" te halen. Zelfde idee als startkabels, maar dan met een draagbare accu ipv aan een andere auto aangesloten. Dit bleek helaas niet te werken, het ding moest opgeladen worden, zei men... Wij het ding thuis bij Mia opladen, ondertussen uitgebreid ontbijten, waarna we het nog eens probeerden, helaas... Ik wilde ook Mia's familie niet de hele dag ophouden door iets stoms wat IK gedaan had, en Mia moest naar NYC voor haar danslessen, dus ik heb mijn hostdad gebeld. Bleek dat er bij de verzekering een soort ANWB service zit, die dus maar gebeld, en die zouden komen. Ik heb maar bij de auto gewacht. Ik verwachtte een soort ANMB autootje, misschien iets minder fancy, maar goed... Na een uurtje kwam er een gozer in zijn Fiatje aan rijden, draait het raampje open: "You called for service?" Euh... ja... Vervolgens haalt ook hij een jumpbox uit zijn achterbak, en ik dacht, daar gaan we weer, maar gelukkig kreeg hij hem zonder enige moeite aan de praat en kon ik eindelijk naar huis rijden!!
Thuis aangekomen had ik de keuze, snel even douchen, of snel even iets van voedsel uit Nederland bedenken en koken... Ik ben voor de douche gegaan en heb wat kant en klaar voedsel van de supermarkt gehaald, dat staan ze hier namelijk dagelijks vers te koken en kun je warm en vers mee nemen. Het was namelijk tijd voor de clustermeeting. Het idee was, dat men eten uit eigen land mee nam wat je graag wilde delen, maar ja... Ik houd zelf niet eens van stamppot, dus kwam ik aan met mijn rijst met kip :P De meeting werd gehouden ergens in de middle of nowhere, een klein dorpje ver weg van de snelwegen, in een oud treinstation gebouw en samen met 2 andere clusters uit de buurt. Veel mensen hadden gelukkig wel geluisterd naar de instructies, er was in ieder geval genoeg te eten in de vorm van een buffet. Iedere cluster zat aan een eigen tafel, ik heb alleen geen nieuwe mensen van mijn cluster ontmoet, en weet dus nog steeds niet wie er nou eigenlijk bij mij in de buurt woont. De desserts hadden ze apart gehouden, en voordat ze het dessert buffet openden, leek het ze handig om even iedereen in de ruimte hun naam, land van herkomst en waar je nu woont te laten zeggen, en nog iets van hobby's, wat je graag zou willen zien in de usa, iets wat je had mee gemaakt, enz. En dat van 30, 40 meiden, die allemaal niks met andere clusters te maken willen hebben en vooral gewoon desserts willen eten en dan naar huis willen. Het idee was lief, maar ik ken mijn eigen cluster niet eens, wat moet ik met mensen die een uur of meer van mij vandaan wonen??
Toen ik weer thuis kwam, zag ik dat een van de jongens die ik ontmoet had in de dance club vorige week, op Facebook had gezet dat hij klimt. Ik daar natuurlijk op reageren, en inmiddels moeten we natuurlijk samen een keer klimmen. Door de weeks heb ik het dus nog altijd vrij rustig, overdag een beetje deze verhalen bij schrijven, mijn foto's bij houden, lunchen met vriendinnen, en aan het einde van de dag een paar uurtjes werken. In het weekend heb ik echter inmiddels vollop keuze: NYC in (op het moment wel koud) met vriendinnen, of alleen, of danslessen met of zonder Mia, of klimmen, of... weer genoeg te doen gelukkig!
Intussen is weer een nieuwe week begonnen, in Nederland gok ik, de laatste week voor de kerstvakantie, maar hier gaan de kids volgende week maandag nog een halve dag naar school..
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
